Οι απαντήσεις των στελεχών (ή το άρθρο τους ανάλογα με την προτίμηση) βασίστηκαν στα παρακάτω ερωτήματα:
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που ξεκινά την αναζήτησή του;
Ποια είναι τα στοιχεία/χαρακτηριστικά/δεξιότητες που χρειάζονται για να πετύχει ένας νέος στη νέα αυτή ψηφιακή εποχή που ζούμε;
Τι θα συμβουλεύατε ένα γονιό σχετικά με τη στήριξή τους ψυχολογικά αλλά και οικονομικά;
Πως βλέπετε την αγορά εργασίας στα επόμενα 3 – 4 χρόνια και τι θα πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος για να παραμείνει ‘employable’;
Ότι άλλο σχετικό θεωρούν σημαντικό για τους αναγνώστες του Οδηγού Σπουδών
Δημήτριος Δάφνης
Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
Cosmos Business Systems AEBE
Η μεγάλη διαφορά της σημερινής αγοράς εργασίας από αυτήν προ 30 ή και 50 ετών είναι η ταχύτητα της δημιουργίας νεών ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων και η ταυτόχρονη «απόσυρση» ή απαξίωση άλλων «παραδοσιακών δουλειών
Τομέας Διοίκησης Επιχειρήσεων, Πληροφορική & Τεχνολογία, Συμβουλευτικής
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Αποφοίτησε με άριστα από την Πρότυπο Σχολή Αναβρύτων, και εν συνεχεία από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) με βαθμό Λίαν Καλώς, ως Διπλωματούχος Τοπογράφος Μηχανικός. Μεταξύ των ετών 1990 και 1993, παρακολούθησε εξ αποστάσεως ΜΒΑ (Master of Business Administration).
Το 1986 εξαγόρασε το 50% της εταιρείας Microland Computers AEBE, της οποίας διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος έως τον Ιούνιο του 2000, οπότε και αποχώρησε. Τον Δεκέμβριο του 1999, η Microland εισήχθη στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών (ΧΑΑ).
Το καλοκαίρι του 2000 και μετά την αποχώρηση του από την Microland, εξαγόρασε μαζί με συνεργάτες του την εταιρεία Cosmos Business Systems AEBE, της οποίας είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος. Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, το 47% της Cosmos Business Systems μεταβιβάστηκε στις εταιρείες Vodafone και Infoquest, οι οποίες συγκαταλέγονται μεταξύ των μετόχων της. Είναι ιδρυτικό μέλος (1996) του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΣΕΠΕ) και εκλεγμένο μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου, σε τέσσερις συνεχόμενες περιόδους και από το 2005 έως το 2007 μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου. Επίσης, είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος (ΤΕΕ) από το 1988. Είναι έγγαμος και έχει τρία παιδιά.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που ξεκινά την αναζήτησή του :
Η μεγάλη διαφορά της σημερινής αγοράς εργασίας από αυτήν προ 30 ή και 50 ετών είναι η ταχύτητα της δημιουργίας νεών ειδικοτήτων και εξειδικεύσεων και η ταυτόχρονη «απόσυρση» ή απαξίωση άλλων «παραδοσιακών δουλειών». Για παράδειγμα «εξωτικές» ειδικότητες όπως data scientist ή social media expert είναι η απόδειξη της κοσμογονικής αλλαγής που επιτελείται στην σημερινή εποχή. Και παράλληλα δείχνει την μετακίνηση από τον χειρωνακτική εργασία , στην εργασία της σκέψης. Χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι και οι δουλειές που είναι συνδεδεμένες με την εργασία των χεριών δεν θα είναι εξαιρετικά καλοπληρωμένες στο μέλλον , χωρίς ίσως το prestige του λευκού κολλάρου…
Επομένως το να ζητάμε από ένα νέο παιδί να επιλέξει με ακρίβεια το επάγγελμα που θa ακολουθήσει , όταν οι ίδιοι οι γονείς δεν μπορούν καν να προφέρουν τα αρκτικόλεξα των ειδικοτήτων αυτών είναι μια ουτοπία.
Τρεις είναι οι σταθερές παράμετροι που θα πρέπει να εξετάσει ο νέος μας : πρώτον τι τον εξιτάρει , τον «γεμίζει» , του δημιουργεί χαρά και ευφορία , τον κάνει να ασχολείται επειδή το θέλει και δεν του το επιβάλουν , δεύτερον, που έχει κλίση , δηλαδή ποιο είναι το ταλέντο του και τρίτον ποια εργασία θα του προσφέρει τις καλύτερες συνθήκες και απολαβές με βάση την αγορά εργασίας και την ζήτηση και την ταχύτητα απορρόφησης των υποψηφίων. Και φυσικά πάντα υπάρχει η ευκαιρία της δημιουργίας μιάς νέας επιχείρησης , ενός νέου startup αν υπάρχουν οι ιδέες και οι προϋποθέσεις.
Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων παιδιών που τελειώνουν το σχολείο ή και το πανεπιστήμιο , δεν έχει καταλήξει και δεν έχει πρόσβαση στην πληροφορία αυτή ή κανείς δεν ασχολείται να τους κατευθύνει ή να βοηθήσει να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους – άλλο ένα κενό του εκπαιδευτικού συστήματος.
Δυστυχώς ο επαγγελματικός προσανατολισμός και η εν γένει ενημέρωση των μαθητών και των σπουδαστών από την επιχειρηματική κοινότητα είναι σε σπαργανώδες επίπεδο , και αυτό το κενό καλούμαστε να καλύψουμε μέσω της εμπειρίας και της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης και των σεμιναρίων .
Ποια είναι τα στοιχεία/χαρακτηριστικά/δεξιότητες που χρειάζονται για να πετύχει ένας νέος στη νέα αυτή ψηφιακή εποχή που ζούμε;
Η εποχή που έχει χαρακτηριστεί ως η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, χαρακτηρίζεται από την πλήρη επικράτηση της βιομηχανίας της πληροφορίας και του ψηφιακού μετασχηματισμού, με στην συνύπαρξη του πραγματικού με τον ψηφιακό κόσμο.
Οι δεξιότητες που πρέπει να αναπτύξει ο νέος, είτε θα ασχοληθεί με παραδοσιακά επαγγέλματα είτε με την ψηφιακή οικονομία , δυστυχώς δεν διδάσκονται στα σχολεία μας , τα οποία επιμένουν να μεταφέρουν την γνώση με τον ίδιο τρόπο προ 50 ή 100 ετών … Πως είναι δυνατόν να διδάσκουμε ιστορία χωρίς video , animation και ψηφιακή εικόνα , γιατί όχι με virtual reality ; Θα μάθει κανείς καλύτερα την ναυμαχία της Σαλαμίνας από το «ξερό» βιβλίο ή αν «κάθεται» μαζί με τον Θεμιστοκλή στην τρίηρη;;;
Το τεράστιο αυτό κενό ο νέος καλείται να το καλύψει με το self training και ίσως μετά σε κάποια μαθήματα στο πανεπιστήμιο ή την σχολή του.. Το κύριο βάρος της εκπαίδευσης , δυστυχώς, το σηκώνουν οι επιχειρήσεις και το on-the-job- training , όπως και η προσωπική ενασχόληση κάθε νέου, learning by doing.
Υπάρχει ένα ελάχιστο επίπεδο ψηφιακής μόρφωσης που πρέπει να αποκτηθεί , αν θέλει σήμερα κάποιος να πιάσει και μια στοιχειώδη δουλειά και αυτό δεν έχει καταστεί διαθέσιμο από το υπάρχον εκπαιδευτικό πρόγραμμα .
Θα μπορούσα να σημειώσω ως ελάχιστες απαραίτητες γνώσεις την πλήρη γνώση της πλατφόρμας Microsoft Office και της χρήσης των γνωστών internet browsers καθώς και στοιχειώδεις γνώσεις δικτυακών συνδέσεων ( Wifi Κλπ) και social media.
Τι θα συμβουλεύατε ένα γονιό σχετικά με τη στήριξή τους ψυχολογικά αλλά και οικονομικά;
Η στήριξη των γονέων σε κάθε βήμα της ανάπτυξης των παιδιών δεν είναι απλά καθήκον αλλά υποχρέωση. Ειδικά σε μια κοινωνία που έχει επιβάλει την ψηφιακή γνώση ως απαραίτητο εργαλείο σε υπαρξιακό επίπεδο (αν δεν έχεις ψηφιακό αποτύπωμα απλά δεν «υπάρχεις» πχ ηλεκτρονική υπογραφή) , ο γονέας πρέπει πρώτον να κατανοήσει ο ίδιος το νέο περιβάλλον και δεύτερον να ενθαρρύνει και προστατεύσει τα παιδιά του από την ψηφιακή υπερέκθεση.
Σε οικονομικό επίπεδο πρέπει να διαθέσει τους απαραίτητους πόρους για να αποκτήσει πρόσβαση στο ψηφιακό περιβάλλον ( πχ υπολογιστές , ευρυζωνικές συνδέσεις , email κλπ) και να καλύψει τα έξοδα των λογισμικών και της εκπαίδευσης σε αυτά.
Πως βλέπετε την αγορά εργασίας στα επόμενα 3 – 4 χρόνια και τι θα πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος για να παραμείνει ‘employable’;
Υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι στα αμέσως επόμενα χρόνια , αν δεν έχεις το ελάχιστο επίπεδο ψηφιακών γνώσεων , θα είσαι πρακτικά αναλφάβητος , ενώ το 80 % των θέσεων εργασίας θα απαιτούν πιστοποίηση ψηφιακών δεξιοτήτων.
Φυσικά, οι ψηφιακή εκπαίδευση δεν είναι το μόνο προσόν για να βρίσκει κάποιος καλύτερες θέσεις εργασίας ή να δημιουργεί την δική του επιχείρηση.
Η ικανότητα να φέρνει αποτέλεσμα , η έμπνευση , όραμα και η νέα «μοναδική» ιδέα , η γνώση του αντικειμένου, η γνώση της αγοράς και της ζήτησης , η εξειδίκευση, η φήμη που έχει αποκτήσεις ( ή τα references) , το track record, το innovation , οι διοικητικές και managerial δυνατότητες, η ευχέρεια σε ξένες γλώσσες , η δυνατότητα προσαρμογής σε διαφορετικές συνθήκες , περιβάλλοντα και χώρες , η εμπειρία είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της μακροχρόνιας επιτυχίας.
Μα πιο πολύ η αίσθηση του καθήκοντος και η εμπιστοσύνη του εργοδότη και του πελάτη.
Ότι άλλο σχετικό θεωρείτε σημαντικό στους αναγνώστες (πχ. Σημασία των πιστοποιήσεων και επαγγελματικών τίτλων, γλώσσες κλπ.).
Όπως παρουσιάστηκε αναλυτικά, η απαιτήσεις του νέου εργασιακού περιβάλλοντος είναι ολοένα και περισσότερο αυξανόμενες και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο , αφού κάθε ηλεκτρονική αγγελία είναι διαθέσιμη στους πάντες . Ειδικά με την διάδοση των social και του διαδικτύου , ο ανταγωνισμός για μια θέση είναι ζήτημα ενός search σε ένα site , στο google ή σε μια πλατφόρμα ( πχ LinkedIn) πιθανών υποψηφίων από την άλλη πλευρά του πλανήτη.
Εκεί αναλόγως των κριτηρίων, για παράδειγμα εμπειρία, τίτλοι και refences , μπορούν σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να δημιουργήσουν μια λίστα υποψηφίων. Ακόμη πολλές εταιρείες το πρώτο screening σε μια αγγελία την κάνει αυτόματα ένα robot, που ελέγχει το go / no go αναλόγως των προσόντων που έχουν τεθεί.
Επομένως όσο πιο ισχυρό είναι ένα Profile / CV και με τις απαραίτητες πιστοποιήσεις , ειδικά σε εξειδικευμένα αντικείμενα (πχ πιστοποίηση σε project management με την χρήση Microsoft Project Server) , τόσο πιο ελκυστικό είναι το βιογραφικό. Θα τολμούσα να πω ότι οι «γενικές γνώσεις» σε ένα τομέα , χωρίς την εξειδίκευση είναι αποτρεπτικό στοιχείο σε μια συνέντευξη γιατί υποδηλώνει την ανάγκη εκπαίδευσης και επένδυσης από τον εργοδότη.
Άρα η συμβουλή είναι , αφού κάνεις μια έρευνα της ζήτησης της αγοράς , εξειδικεύσου και πιστοποιήσου σε αυτό που έχει ζήτηση. Και θα αμειφθείς για αυτό !
