Όταν κάποιος σκεφθεί να σπουδάσει στις ΗΠΑ, το μόνο πράγμα για το οποίο έχει να νοιαστεί λιγότερο είναι το πανεπιστήμιο. Αυτό ίσως οφείλεται είτε στο ότι τα αμερικανικά πανεπιστήμια θεωρούνται γενικώς υψηλού επιπέδου, οι δε κανόνες τους κοινοί και απλοί (παρακολουθώ, διαβάζω, περνάω), είτε στο ότι το σχετικά άγνωστο της αμερικανικής ζωής μας προκαλεί περισσότερη έγνοια, καθώς η εικόνα πού έχουμε (κυρίως από αφηγήσεις ή τον κινηματογράφο) μας κάνει να περιμένουμε μια κοινωνία πιο βίαιη, πιο ακριβή και πιο πολυμορφική από αυτή που έχουμε ζήσει. Μια κοινωνία που δικαιούμαστε να θεωρούμε… διαφορετική.
Τώρα, εδώ πού τα λέμε, πράγματι θα βρεθεί κανείς μπροστά σε ένα, γοητευτικό κατά τα άλλα, αλαλούμ, αφού παρ’ όλες τις επιφανειακές ομοιότητες του κοινού νομίσματος, του ομοσπονδιακού συντάγματος και της κοινής επίσημης γλώσσας, η αχανής εδαφική ποικιλία των ΗΠΑ συντηρεί επίσης ένα μείγμα κοινωνικών, οικονομικών, φυλετικών, ακόμη και θρησκευτικών διαφορών. Η έκταση της χώρας είναι ένα μέγεθος αφάνταστο για το μέτρο που έχουμε βιώσει στον τόπο μας, σε βαθμό που είναι δύσκολο να χαρακτηρίζει ως ενιαίο το κράτος που περιβάλλει.
Για να πάει κανείς από τη Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες θα περάσει ζώνες αλλαγής ώρας, θα περάσει από πολιτείες με δική τους αστυνομία, δικούς τους, διαφορετικούς τοπικούς νόμους, δική τους διαφορετική διοικητική δομή και ανθρώπους διαφορετικής νοοτροπίας, με διαφορετικές συνήθειες και διαφορετική κουλτούρα. Όλα αυτά λοιπόν δημιουργούν στον ενδιαφερόμενο την έγνοια ότι, ενδεχομένως, θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί σε τόσες πολλές ιδιαιτερότητες. Δεν είναι αλήθεια. Για κάποιον παράξενο λόγο, σχεδόν αμέσως μόλις πατήσει κανείς το πόδι του στο αμερικανικό έδαφος αισθάνεται σαν στο σπίτι του. Δεν είναι τυχαίο ότι τα 40 εκατομμύρια πληθυσμού της εποχής του εμφυλίου (1860) είχαν κιόλας φθάσει τα 100 εκατομμύρια στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σε μια έξαρση υποδοχής των μεταναστευτικών ρευμάτων. Αυτή η εύκολη και γρήγορη «αμερικανοποίηση» διαφορετικών εθνοτήτων, ουσιαστικά, δεν σταμάτησε ποτέ να λειτουργεί.
Το μεγάλο και ίσως απρόσμενο επίτευγμα των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η σύνθεση μιας κοινωνίας στην οποία πολύ εύκολα μπορούν να ενταχθούν ακόμη και τα πλέον ετερόκλιτα εθνικά, φυλετικά, ακόμη και θρησκευτικά στοιχεία. Το πιο αξιοπρόσεκτο δε είναι ότι η σύνθεση αυτή, τελικά, παράγει έναν ιδιότυπο και μάλιστα εθνοπρεπή πατριωτισμό που εντυπωσιάζει.
Οι ΗΠΑ, ο πιο δημοφιλής προορισμός του κόσμου για φοιτητές σύμφωνα με τα στοιχεία της Unesco για τουε διεθνείς φοιτητές, είναι επίσης μια από τις πιο ακριβές επιλογές με έξοδα που κατά μέσο όρο φτάνουν τα 1150,000 US$ για τη διάρκεια του προγράμματος σπουδών. Συγκεκριμένα, το κόστος ανά έτος ξεκινά από 20,000$ για τους διεθνείς φοιτητές και φτάνει μέχρι και 45,000 $ σε πολλά από τα γνωστά ιδιωτικά. Άρα τα δίδακτρα και το κόστος διαβίωσης είναι πιθανό να φτάνουν τα 60.000 US$ ετησίως. Υπάρχουν χαμηλότερα δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια των ΗΠΑ και για τους κατοίκους της πολιτείας (State Residents) και μια άλλη για όλους τους υπόλοιπους. Το περίεργο είναι ότι ενώ η ζήτηση παραμένει ίδια ή πέφτει σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υπάρχει πληθώρα ιδρυμάτων στις ΗΠΑ, το κόστος σπουδών αυξάνεται.
O συνολικός αριθμός των διεθνών φοιτητών στης ΗΠΑ είναι 1.095.299. Οι διεθνείς φοιτητές αποτελούν το 5.5% του συνολικού πληθυσμού τριτοβάθμιας εκπαίδευσης των ΗΠΑ (Power of international education, iia.org. 2019).
Στην Αμερική υπάρχουν (σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της US News (2018), 4298 ιδρύματα (www.nces.ed.gov) από τα οποία το 40% περίπου είναι δημόσια. Ο αριθμός των ιδρυμάτων πέφτει λόγω οικονομικών δυσκολιών από το 2010, ενώ η πανδημία Covid-19 του 2020 αναμένεται να επηρεάσει ακόμη περισσότερο.
Τα ιδρύματα χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες:
Σκέφτεσαι να ξεκινήσεις σπουδές στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα ;
